संपादकीय अभिजीत राणे सूर्यावर थुंकणारे मूर्ख !!!

संपादकीय

अभिजीत राणे

सूर्यावर थुंकणारे मूर्ख !!!

भारताला जागतिक पातळीवर सन्मान मिळवून देणारे विश्वागुरू नेते श्री नरेंद्रजी मोदी यांचा काल 75वा वाढदिवस होता. गेली 11 वर्षे ते देशाचे पंतप्रधान आहेत आणि या 11 वर्षात त्यांनी भारताला 10 व्या क्रमांकाची अर्थव्यवस्था पासून चौथ्या क्रमांकाची अर्थव्यवस्था अशी झेप घेण्यास प्रेरित केले आहे. गेल्या 11 वर्षात जागतिक पातळीवर भारत हा सर्वार्थाने केंद्रस्थानी आला आहे. भारताशी आपली मैत्री असावी . भारताची विशाल बाजारपेठ आपल्याला उपलब्ध व्हावी यासाठी जगभरातील सगळेच देश प्रयत्नरत आहेत.

यूरोपियन यूनियन अमेरिकेचे दडपण झुगारून भारताशी मुक्त व्यापार करार करायचा प्रयास करत आहे. ब्रिटनने तर करार करून पहिला क्रमांक पटकावला. एकेकाळचा शत्रू असणारा चीन आणि कायमच मित्र असणारा रशिया हे दोन्ही देश भारताने आपल्याशी हातमिळवणी करावी आणि आपण त्रिमूर्तींनी एकत्रितपणे पाश्चात्य देशांच्या दडपशाहीला खास करून अमेरिकेच्या दांडगाईला वेसण घालावी असा प्रयास करत आहेत. भारतावर 50 % टेरिफ लादणारे अमेरिकन राष्ट्राध्यक्ष डोनाल्ड ट्रंप सुद्धा वरमले आहेत आणि पडद्याआडून वाटाघाटी करत व्यापार करार पूर्णत्वाला नेण्याच्या दिशेने त्यांचे प्रयास सुरू आहेत. आफ्रिकन राष्ट्रांना मोठा भाऊच मिळाला आहे जो त्यांच्या सगळ्या समस्या सोडवतो आहे.

मोदींच्या पंचाहत्तराव्या वाढदिवशी जगभरातील प्रमुख नेत्यांनी शुभेच्छा संदेशांचा वर्षाव केला. इटलीच्या पंतप्रधान जॉर्जिया मेलोनी यांनी “प्रेरणादायी नेतृत्व” असे संबोधत शुभेच्छा दिल्या आणि मोदींसह काढलेला सेल्फी शेअर केला. रशियाचे अध्यक्ष व्लादिमीर पुतीन यांनी भारत–रशिया विशेष धोरणात्मक भागीदारी अधिक सखोल करण्यातील मोदींच्या “वैयक्तिक योगदानाची” प्रशंसा केली. इस्रायलचे पंतप्रधान बेंजामिन नेतान्याहू यांनी “माझे चांगले मित्र नरेंद्र” म्हणत द्विपक्षीय यशस्वी उपक्रमांची उजळणी केली आणि नवी उंची गाठण्याची आशा व्यक्त केली. न्यूझीलंडचे पंतप्रधान ख्रिस्तोफर लक्सन यांनी नमस्कार असे संबोधत भारत 2047 च्या मोदींच्या भूमिकेचा गौरव केला. भूतानचे पंतप्रधान त्शेरिंग तोबगाय यांनी “विशिष्ट मैत्री आणि परस्पर विश्वास” यांचा पुनरुच्चार करत दीर्घायुष्याच्या शुभेच्छा दिल्या.

मोदी म्हणजे केवळ भारताचे पंतप्रधान नाहीत, तर बदलत्या जगव्यवस्थेतील स्थिर, परिणामाभिमुख आणि संवादक्षम नेता आहेत. यूएस टॅरिफपासून इंडो-पॅसिफिक सुरक्षा, ऊर्जा संक्रमणापासून डिजिटल पायाभूत सुविधा—प्रत्येक विषयावर भारताची भूमिका आज केंद्रस्थानी आहे; आणि त्या केंद्रस्थानी असण्यास कारणीभूत ठरलेली कृतीप्रधान शैली जगभरात सन्मानास पात्र ठरते. या निमित्ताने दुबईतील बुर्ज खलिफा मोदींच्या शुभेच्छांनी उजळला. एका मोठ्या जागतिक प्रतीकस्थळावर भारताच्या नेत्याचा गौरव झळकणे ही निश्चितच अभिमानाची बाब आहे. भारताची प्रतिमा आज ‘उदयोन्मुख’ नाही, तर ‘उद्यमशील व निर्णायक’ अशी आहे. म्हणूनच विविध खंडांतील राजधानींमधून आलेले संदेश फक्त औपचारिक नव्हते; ते भारताशी दीर्घकालीन सामरिक, आर्थिक व सांस्कृतिक भागीदारीचे पुनःस्मरण होते. जगाने शुभेच्छा दिल्या आणि भारताने आपल्या नेतृत्वाची नवी उंची अधोरेखित केली.

थोडक्यात मोदींनी भारताला विश्वगुरू म्हणून स्थापित करण्यात गेल्या 11 वर्षात यश मिळवले आहे. भारताच्या या सामर्थ्याचे जग कौतुक करत असताना भारतात मात्र वेगळेच चित्र आहे.

देशांतर्गत पातळीवर एनडीएच्या नेतृत्वाने मोदींना वाढदिवसाच्या शुभेच्छा देताना ‘विकास, सुरक्षा आणि सुशासन’ या त्रिसूत्रीचा गौरव केला. केंद्रीय गृहमंत्री अमित शहा यांनी “सशक्त, सुरक्षित भारत” घडवण्याच्या मोदींच्या निर्धाराचे कौतुक करत, दहशतवादविरोधी कठोर भूमिका आणि सीमासुरक्षेतील निर्णायक पावले अधोरेखित केली. संरक्षणमंत्री राजनाथ सिंह यांनी ‘आत्मनिर्भर संरक्षण’ उपक्रम, आधुनिक तंत्रसज्जता आणि सैनिककल्याण यांना नवे बळ मिळवून देणाऱ्या नेतृत्वाचे अभिनंदन केले. पथदर्शी पायाभूत प्रकल्पांची ओळख असलेले नितीन गडकरी यांनी महामार्ग, एक्स्प्रेसवे, बंदरे व मल्टिमोडल लॉजिस्टिक्समुळे निर्माण झालेल्या आर्थिक गतिमानतेचा उल्लेख केला. भाजप अध्यक्ष जे. पी. नड्डा यांनी ‘अंत्योदय’ दृष्टिकोन, गरीब कल्याण व सर्वसमावेशक वाढ यांना मोदींच्या राजकारणाचा आत्मा ठरवले. राज्य-पातळीवरील एनडीए सहकारी—एकनाथ शिंदे, देवेंद्र फडणवीस, नीतीश कुमार, चंद्राबाबू नायडू इ.यांनीही अनुशासन, पारदर्शकता आणि परिणामकारक अंमलबजावणी या तीन गुणांना सलाम केला. त्यांच्या शुभेच्छांचा सूर एकच होता: भारतीय राज्यकारभारात स्थैर्य आणि वेग यांचा संगम घडवून आणत, मोदींनी 2047 च्या ‘विकसित भारत’ ध्येयाला नागरिकांचा सामूहिक संकल्प बनवले आहे. हीच भारतीय लोकशाहीची नवी ऊर्जा आहे.

मोदींच्या वाढदिवसाचा उत्साह केवळ राजकारणापुरता मर्यादित राहिला नाही; क्रीडा आणि मनोरंजन जगतातूनही शुभेच्छांचा वर्षाव झाला. आंतरराष्ट्रीय स्तरावर फुटबॉलचा सम्राट लिओनेल मेस्सी याने 2022 विश्वविजेतेपदाची जर्सी स्वाक्षरीसह भेट पाठवून शुभेच्छा कळवल्या. हा सन्मान केवळ व्यक्तिपुरता नाही, तर भारताच्या जागतिक प्रतिमेचीही दखल आहे. मेस्सी पुढील महिन्यात भारतात येणार आहे आणि त्यावेळी मोदीजींची भेट मिळावी अशी त्याची इच्छा आहे.

देशांतर्गत चित्रपटविश्वातून शाहरुख खान यांनी शिस्त, मेहनत आणि देशसेवेच्या समर्पणाला प्रणाम करत दीर्घायुष्य व उत्तम आरोग्याच्या शुभेच्छा दिल्या. आमिर खान आणि आलिया भट्ट यांनी सोशल मीडियावरून उबदार संदेश पाठवून सांस्कृतिक क्षेत्रातील विश्वासाची नोंद घातली. अक्षय कुमार यांनी “प्रदीर्घ आयुष्य आणि उत्तम आरोग्याच्या शुभेच्छा दिल्या, तर कमल हासन यांनी ‘जनसेवेतील बळ’ अशी संज्ञा देत आत्मीय अभिवादन केले. या शुभेच्छांचे महत्त्व एवढ्यावरच थांबत नाही.

भारतातील क्रीडा-संस्कृती, फिल्म-इकोसिस्टम आणि स्टार्टअप–क्रिएटिव्ह अर्थव्यवस्था—या तिन्हींच्या संगमावर आज एक नवा आत्मविश्वास उभा आहे. ऑलिम्पिक पदकविजेते, युवा क्रिकेटपटू, बॅडमिंटन/कुस्तीतील उगवती नावे—अनेकांनी प्रेरणासंदेश शेअर केले.

आंतरराष्ट्रीय क्रीडा-आयकॉनकडून येणाऱ्या शुभेच्छा भारताच्या ‘सॉफ्ट पॉवर’ची पुष्टी करतात; देशांतर्गत फिल्म आणि क्रीडाजगताकडून मिळणारा अभिमानाचा सूर, भारतीय समाजातील सांस्कृतिक एकात्मता दृढ करतो. म्हणूनच या शुभेच्छा केवळ औपचारिक नव्हत्या; त्या नव्या भारताच्या स्वभाववैशिष्ट्यांची सार्वजनिक मान्यता होत्या—स्पर्धात्मकता, सर्जनशीलता आणि सामूहिक उन्नती. वाढदिवस हा निमित्तमात्र; खरा संदेश असा—भारताची कथा आज प्रत्येक मंचावर, प्रत्येक मैदानात, प्रत्येक पडद्यावर उंच भरारी घेत आहे.

याच्या संपूर्ण विरोधाभासी वर्तन करताना आपले विरोधी पक्ष दिसत आहेत. लोकशाहीत मतभेद अपरिहार्य असतात. परंतु संवाद कायम ठेवणे आणि परस्परांच्या प्रति आदर बाळगणे हे सुसंस्कृतपणाचे लक्षण असते. मतभेदांचे राजकारण जेव्हा अशिष्टतेच्या कडेलोटाला पोचते, तेव्हा तो प्रश्न केवळ एका नेत्याचा राहत नाही तो आपल्या सार्वजनिक संस्कृतीचा होतो. पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांचा 75 वा वाढदिवस देश-विदेशात शुभेच्छांनी उजळलेला असताना, भारतातील काही विरोधी पक्षांकडून आलेली गलिच्छ, वैयक्तिक आणि अपमानजनक भाषा पाहून नागरिक चकित झाले. विरोध करणे, प्रश्न विचारणे, धोरणांवर कठोर टीका करणे हे सर्व लोकशाहीचे सार; पण असभ्य शब्दप्रयोग, घाणेरडी उपमा, आणि वैयक्तिक हल्ले ही टीका नसून कुंठेचा उद्रेक आहे.

विरोधकांना जर सरकारच्या निर्णयांवर आक्षेप असेल तर ते आकडे, पुरावे आणि पर्यायी आराखडे घेऊन येऊ शकतात. संसदेत प्रश्न विचारा, समित्यांत मांडणी करा, जनतेसमोर तथ्याधिष्ठित मोहिमा राबवा हे सर्व मार्ग उपलब्ध आहेत. परंतु वाढदिवसासारख्या दिवशीही अत्यंत अशिष्ट, असभ्य आणि विकृत भाषेत बोलणे हे राजकीय दिवाळखोरीचे लक्षण आहे. या पातळीवरचा विरोध न सरकारला खिंडीत पकडतो, न जनतेचा विश्वास जिंकतो; उलट, सभ्य संवादाची रेषा अधोगतीकडे ढकलतो.

याउलट, सभ्य टीका—कधी कठोर, कधी तिखट—पण सभ्यता राखून केलेली, हीच मतदारांना पचनी पडते. मतदार आज सुजाण आहेत; ते शासनाच्या कामगिरीचा हिशोब मागतात, पण अपमानाची भाषा ऐकून दुरावतात. म्हणूनच विरोधी पक्षांनी आत्मपरीक्षण करणे गरजेचे आहे: आपण सरकारला आव्हान देतोय की समाजाला विष कालवतोय ?

शेवटी, राजकारण हे केवळ सत्तेचे क्रीडांगण नसून ते पुढच्या पिढीचे संस्कार घडवणारे व्यासपीठ आहे. शब्दांची निवड हा संस्काराचा आरसा असतो. म्हणून धोरणांवर शास्त्रार्थ करा, आकडे मांडा, पर्याय सुचवा—पण भाषेला असभ्यतेचा रंग देऊ नका. कारण भारताची लोकशाही मोठी आहे; ती कटु संवाद पचवते, मात्र गलिच्छपणा कधीच स्वीकारत नाही. यापद्धतीचे सूर्यावर थुंकण्याचे उद्योग आपले घराणेशाही वाले पक्ष करतात आणि मग मतदारांनी लाथाडले की ई व्ही एम च्या नावाने खडे फोडतात.