शरणार्थी दहशतवाद ! एक नवीन आव्हान !!!
- dhadakkamgarunion0
- Sep 11
- 4 min read
विशेष संपादकीय
.................................
.................................
अभिजीत राणे
शरणार्थी दहशतवाद ! एक नवीन आव्हान !!!
युरोपच्या रस्त्यांवर गेल्या काही वर्षांत जे दृश्य घडत आहे, त्याकडे जगाने गंभीरतेने पाहिले पाहिजे. फ्रान्समध्ये एका शिक्षकाचा गळा चिरला गेला, ग्रंथालये जाळली गेली, आणि आता पुन्हा शरणार्थी मुस्लिमांनी उभारलेल्या दंगलींनी फ्रान्सची शांतता भंग केली आहे. ही केवळ एका देशापुरती मर्यादित घटना नाही; युरोपातील जवळपास सर्वच राष्ट्रे या संकटाचा सामना करत आहेत. युरोपियन संस्कृती, परंपरा आणि मूल्यव्यवस्थेवर घाला घालणारी ही शरणार्थी समस्या आता त्या खंडाच्या अस्मितेलाच आव्हान देत आहे.
युरोपने मानवतेच्या आणि उदारमतवादाच्या नावाखाली सीमेची दारे उघडी ठेवली. युद्धग्रस्त मध्यपूर्वेतून, आफ्रिकेतील इस्लामी कट्टरतेच्या भागातून आणि अगदी आशियाई मुस्लिम समाजांतून लाखो लोकांना त्यांनी आसरा दिला. प्रारंभी हे शरणार्थी “गरजू” मानले गेले, त्यांना रोजगार, निवारा, भत्ता देऊन समाजात मिसळून घेण्याचा प्रयत्न झाला. पण आज वास्तव वेगळं आहे. युरोपियन समाजाने दिलेल्या आश्रयाच्या उपकारांची परतफेड कृतज्ञतेने न होता, उलट त्यांच्या संस्कृतीवर इस्लामचे वर्चस्व लादण्याच्या प्रयत्नांनी झाली आहे.
फ्रान्समध्ये “चार्ली हेब्दो” प्रकरणापासून कट्टरतेची ठिणगी लागली. एका शिक्षकाने विद्यार्थ्यांना अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य समजावून सांगताना पैगंबर मोहम्मद यांचे व्यंगचित्र दाखवले, आणि त्याचा परिणाम म्हणजे त्या शिक्षकाचा सरळ सरळ खून. ही घटना केवळ खुनाची नव्हती, तर फ्रान्सच्या प्रजासत्ताक मूल्यांवर थेट आक्रमण होते. यानंतर वारंवार मशिदीभोवती जमाव जमून निदर्शने झाली, दगडफेक, दंगली, आणि आजपर्यंत सततचे हिंसाचार सुरू राहिले.
ग्रंथालय जाळले जाणे हीसुद्धा एक प्रतीकात्मक घटना होती. कारण ग्रंथालय हे ज्ञान, संस्कृती आणि शहाणपणाचे केंद्र असते. पण कट्टर विचारांनी पछाडलेल्या लोकांनी पुस्तकांनाच आग लावली. हे त्या मानसिकतेचे दर्शन होते जी विचारवंतांना सहन करत नाही, जी वाचनावर बंदी घालते, जी जगाला केवळ एकाच चौकटीत पाहते.
आज फ्रान्ससह बेल्जियम, जर्मनी, स्वीडन, ब्रिटन या सर्व देशांत अशीच समस्या आहे. शरणार्थी मुस्लिम समाज स्वतंत्र गेट्टोमध्ये राहतो, युरोपियन समाजाशी एकरूप होत नाही. त्यांच्या दैनंदिन जीवनशैलीपासून, स्त्रियांकडे पाहण्याच्या दृष्टीकोनापर्यंत, सर्व काही युरोपियन समाजापेक्षा वेगळं आहे. आणि ही वेगळी संस्कृती, वेळोवेळी संघर्षाला जन्म देते.
युरोपियन उदारमतवादी नेत्यांनी “मानवता” या नावाखाली आपली दारे उघडी ठेवली. निर्वासितांना आसरा देणे हा नैतिक कर्तव्याचा भाग मानला गेला. सुरुवातीला हे निर्णय लोकाभिमुख वाटले, पण आता हेच निर्णय राष्ट्रांच्या गळ्याला फास ठरत आहेत. कारण निर्वासितांच्या दुसऱ्या व तिसऱ्या पिढ्याही यजमान समाजाशी एकरूप न होता, उलट कट्टरतेकडे वळत आहेत.
तुर्कस्तान, कतार, सौदी अरेबिया अशा आखाती देशांकडून या शरणार्थी वसाहतींना मोठा निधी दिला जातो. त्यातून मशिदी, मदरसे उभे राहतात. हे धार्मिक केंद्रे केवळ प्रार्थनेसाठी वापरली जात नाहीत; ती हळूहळू “दावत केंद्रे” बनतात, जिथून स्थानिक लोकांवर प्रभाव टाकण्याचा प्रयत्न होतो. परिणामी, युरोपियन मूल्यव्यवस्थेवर कुरघोडी सुरू होते.
आज या युरोपियन संकटाकडे पाहताना भारताला एक गंभीर धडा मिळतो. कारण आपल्याकडेही शरणार्थी प्रश्न उभा राहतो आहे. बांगलादेशातून आलेले बेकायदेशीर स्थलांतरित, पाकिस्तान व रोहिंग्या शरणार्थी—हे तिन्ही प्रवाह भारतासाठी मोठा धोका आहेत.
पूर्वोत्तर भारतात बांगलादेशी स्थलांतरितांची संख्या इतकी वाढली आहे की स्थानिक समाजाची लोकसंख्या रचना बदलते आहे. आसाम, त्रिपुरा, बंगाल या भागांत ही समस्या स्पष्टपणे जाणवते. गुपचूप सीमेवरून भारतात येऊन हे लोक येथे नागरिकांसारखे राहतात, ओळखपत्रे मिळवतात आणि मतदानापर्यंत पोहोचतात. याचा परिणाम म्हणजे स्थानिकांचा हक्क हिरावला जातो.
पाकिस्तानातून आलेल्या काही लोकांचा थेट दहशतवादाशी संबंध आढळून आला आहे. २६/११ चा मुंबई हल्ला आपल्याला अजूनही विसरला नाही. भारताच्या भूमीवर पाकिस्तानातील कट्टर गटांनी घुसखोरी करून रक्तरंजित हल्ले घडवून आणले. हे फक्त सुरक्षा धोकाच नाही, तर भारताच्या सार्वभौमत्वाला दिलेले खुले आव्हान आहे.
म्यानमारमधून हाकलले गेलेले रोहिंग्या शरणार्थी मोठ्या प्रमाणावर भारतात आले आहेत. जम्मू, दिल्ली, हैदराबाद, आसाम या भागांत त्यांची वस्ती आहे. विविध गुप्तचर अहवालांनुसार, त्यांच्यातील काहींचा दहशतवादी नेटवर्कशी संबंध आहे. अनेक ठिकाणी गुन्हेगारी, मानवतस्करी, बेकायदेशीर धंद्यांत त्यांचा सहभाग दिसतो.
भारताला युरोपसारखी चूक परवडणारी नाही. शरणार्थ्यांच्या नावाखाली, मानवतेच्या नावाखाली जर आपण डोळेझाक केली, तर उद्या भारतातही तेच दृश्य दिसेल जे आज फ्रान्सच्या रस्त्यांवर दिसते आहे.
भारतातील जनता आधीच बेरोजगारी, शिक्षण, आरोग्य अशा अनेक आव्हानांना तोंड देत आहे. त्यात जर लाखोंच्या संख्येने शरणार्थी समाज स्थायिक झाला, तर देशातील संसाधनांवर प्रचंड ताण येईल. शिवाय, सांस्कृतिक संघर्ष उभा राहील. भारताचे समाजजीवन विविधतेवर आधारित आहे, पण ती विविधता सहजीवनातून यशस्वी झाली आहे. बाहेरून येणारे गट जर सहजीवन मान्यच करत नसतील, तर संघर्ष अनिवार्य आहे.
भारताने आश्रय दिलेल्या तिबेटी शरणार्थ्यांचे उदाहरण वेगळे आहे. त्यांनी भारतात राहून कृतज्ञतेने आपली संस्कृती जपली, पण भारताशी संघर्ष केला नाही. ते एकात्मतेने समाजात मिसळले. त्यामुळे प्रत्येक शरणार्थी गटाचा प्रश्न स्वतंत्रपणे पाहावा लागतो.
इस्लामी कट्टरतेचा अनुभव वारंवार आलेल्या गटांना मात्र खुले दार देणे म्हणजे देशाच्या भविष्यासाठी धोकादायक ठरेल. युरोपियन देशांनी हे करून पाहिले आणि आज त्यांना त्याचे परिणाम भोगावे लागत आहेत.
भारताने सर्वप्रथम बेकायदेशीर स्थलांतर रोखण्यासाठी कठोर कायदे आणले पाहिजेत. नागरिकत्व दुरुस्ती कायदा (CAA) आणि राष्ट्रीय नागरिक नोंदणी (NRC) ही पावले याच दिशेने होती, पण राजकीय दबावामुळे त्यांची अंमलबजावणी धीमी झाली. आता मात्र वेळ दवडण्याचा अवकाश नाही.
सीमेवर काटेकोर नजर ठेवून, घुसखोरी रोखणे हे तातडीचे काम आहे. आधीपासून देशात राहणाऱ्या बांगलादेशी आणि रोहिंग्यांना ओळखून बाहेर काढणे हे दीर्घकालीन स्थैर्यासाठी आवश्यक आहे.
फ्रान्स, बेल्जियम, जर्मनी यांची शांतता आज खंडित झाली आहे. त्यांचे शहरं दंगलींनी पेटलेली आहेत. शरणार्थ्यांनी कृतज्ञतेऐवजी दहशतीची परतफेड केली आहे. युरोपने केलेली चूक भारताने पुन्हा करू नये.
भारताची लोकसंख्या आधीच प्रचंड आहे, संसाधनं मर्यादित आहेत. त्यात परकीय घुसखोरांना आश्रय देऊन आपले सांस्कृतिक अस्तित्व धोक्यात घालणे ही आत्मघातकी कृती ठरेल. युरोप आज ज्या समस्येचा सामना करत आहे, तीच समस्या उद्या भारतात टाळायची असेल तर बांगलादेशी, पाकिस्तानी आणि रोहिंग्या मुस्लिमांना हाकलून देणे हा पर्याय उरतो.
भारताची लोकशाही, बहुलत्व, आणि सहिष्णुता या सर्व मूल्यांचा पाया असुरक्षित शरणार्थ्यांच्या लोंढ्यांनी उखडून टाकू नये, हीच वेळची गरज आहे. आज घेतलेले धाडसी निर्णय उद्या भारताला स्थैर्य देणार आहेत. अन्यथा, फ्रान्सच्या जळत्या रस्त्यांचे प्रतिबिंब आपल्या शहरांमध्ये दिसायला वेळ लागणार नाही.
Comments