top of page

🖋️ अभिजीत राणे लिहितात

  • dhadakkamgarunion0
  • Sep 9
  • 3 min read

🖋️ अभिजीत राणे लिहितात

“फडणवीसांची संवेदनशीलता : विद्यार्थ्यांसाठी मदतीचा हात” राजकारणात केवळ पायाभूत सुविधा उभारणे हेच सर्वकाही नसते, तर माणुसकीचे धागे जपणे हेही तितकेच महत्त्वाचे असते. याचे जिवंत उदाहरण म्हणजे उपमुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांनी विद्यार्थ्यांच्या आकस्मिक निधनानंतर त्यांच्या कुटुंबियांना मदत करण्यासाठी केलेली तातडीची कारवाई. मुख्यमंत्री सहाय्यता निधीतून कोट्यवधींची आर्थिक मदत जाहीर करून फडणवीसांनी दाखवून दिले की शासन केवळ दगड–विटांचे प्रकल्प नव्हे, तर जिवंत माणसांच्या वेदना कमी करण्यासाठीही आहे. जिल्हानिहाय विद्यार्थ्यांच्या कुटुंबांना थेट मदत मिळावी, यासाठी त्यांनी प्रशासनाला स्पष्ट सूचना दिल्या. अशा संवेदनशील निर्णयामुळे शोकाकुल कुटुंबांना दिलासा मिळतो आणि समाजात सरकारविषयी विश्वास वाढतो. विद्यार्थ्यांच्या हक्कांसाठी आणि त्यांच्या भविष्याकरिता कटिबद्ध नेतृत्व म्हणजे देवेंद्रजी फडणवीस—हे पुन्हा एकदा सिद्ध झाले आहे.

🔽

🖋️ अभिजीत राणे लिहितात

“राहुल–झाकीर भेट: अफवा की वास्तव?” गेल्या काही दिवसांत सोशल मीडियावर एकच चर्चा रंगली आहे—राहुल गांधी मलेशियात गेले आणि तिथे झाकीर नाईकला भेटले का? या भेटीचे फोटो नाहीत, व्हिडिओ नाहीत, कोणतेही अधिकृत दस्तऐवज नाहीत. तरीही अफवांचा पारा चढलाय. झाकीर नाईक हा भारताला हवा असलेला फरार उपदेशक असून मलेशियात आसरा घेतो, इतके खरे आहे. पण काँग्रेसकडून या संदर्भात कोणतीही स्पष्ट माहिती देण्यात आलेली नाही. सरकारकडूनही अधिकृत प्रतिक्रिया आलेली नाही. त्यामुळे हा मुद्दा अधिक संवेदनशील ठरतो. जर खरोखरच भेट झाली असेल तर ते देशाच्या सुरक्षेच्या दृष्टीने गंभीर आहे. पण जर ही बातमी अफवा ठरली तर ती आणखी एक राजकीय खोटारडेपणाची मोहिम ठरेल. सत्य अजून बाहेर आलेले नाही, म्हणूनच अशा प्रसंगी संयम आणि पडताळणी हीच खरी गरज आहे. राजकारणासाठी अफवांचा आधार घेणे हा देशहिताचा मार्ग नक्कीच नाही.

🔽

🖋️ अभिजीत राणे लिहितात

“राष्ट्रीय चिन्हावर प्रहार करणाऱ्या काश्मिरी धर्मांधांना करारी उत्तर द्या” २२ एप्रिल २०२५ च्या पहलगाम हत्याकांडाने भारतीयांच्या मनात कायमचा ठसा उमटवला, पण आज घडलेली घटना त्याहूनही मन हेलावणारी आहे. श्रीनगरच्या हजरतबल दर्ग्यात जम्मू-काश्मीर वक्फ बोर्डाने बसवलेल्या शिलालेखावरील भारताचे राष्ट्रीय चिन्ह—सारनाथचा अशोकस्तंभ—कट्टर धर्मांधांनी विध्वंसित केले. कारण? “धर्मस्थळी आकृती नको.” ही हास्यास्पद दुटप्पी भूमिका आहे. कारण त्याच धर्मांधांना भारताच्या चलनावर असलेले तेच चिन्ह चालते. रोजच्या रोज त्या नोटा वापरताना धर्म कधी आडवा येत नाही, पण राष्ट्रीय गौरवाच्या प्रतीकावर घाव घालायला मात्र त्यांचा धर्म पुढे येतो. हा दांभिकपणा भारताच्या सहनशीलतेवरच प्रहार आहे. नागरिक म्हणून आपली जबाबदारी ठरते की अशा समाजद्रोही वृत्तीला प्रोत्साहन देऊ नये. सरकारने सीमांचे रक्षण करण्यासाठी खर्च करावा ही बाब वेगळी, पण आपण स्वतःच्या खिशातून अशा धर्मांधांची भरभराट करू नये. काश्मीर पर्यटनाच्या बाबतीत तरी देशभक्तीला प्राधान्य द्यायला हवे.

🔽

🖋️ अभिजीत राणे लिहितात

“टॅरिफच्या खेळात मोदींचा डाव” जुलै २०२५ मध्ये डोनाल्ड ट्रम्प यांनी भारताविरुद्ध कुरकुर सुरू केली आणि थेट ५०% आयात शुल्क लादले. राहुल गांधींनी तेव्हा अक्कलशून्य भाकित केले—“मोदी आता सरेंडर करणार.” पण वास्तव उलट झाले. नरेंद्र मोदींनी हार मानली नाही; उलट भारत-यूके मुक्त व्यापार करार, ब्रिक्स राष्ट्रांशी करारबांधणी, चीन व रशियाशी सामंजस्य, तसेच जीडीपीवर होणाऱ्या संभाव्य घटीला तोंड देणारे नवे मुक्त व्यापार धोरण जाहीर केले. या चतुराईने भारताने दबावाचे रूपांतर संधीमध्ये केले. परिणाम काय? जगभर “माघार घेणारा” म्हणून ओळखला जाणारा ट्रम्प शेवटी झुकलाच. त्याने पुन्हा भारताशी मैत्रीपूर्ण सूर लावले आणि मोदींशी मैत्रीचे गुणगान गायले. परराष्ट्र मंत्रालयाने या बदललेल्या भूमिकेचे स्वागत केले, तर राहुल गांधी मात्र नेहमीप्रमाणे फुटलेल्या थोबाडासह गप्प बसले. मोदींनी सिद्ध केले—धैर्य, कूटनीती आणि स्वाभिमान यांच्या जोरावर भारताला कोणीही झुकवू शकत नाही.

🔽

🖋️ अभिजीत राणे लिहितात

“ओमर अब्दुल्ला: राष्ट्रीय प्रतीकांचा अपमान, देशद्रोही चेहरा” हजरतबल दर्ग्याच्या नूतनीकरणावेळी बसवलेल्या दगडी फलकावर कोरलेला अशोकस्तंभ काही धर्मांधांनी छिन्नभिन्न केला आणि तत्कालीन मुख्यमंत्री ओमर अब्दुल्ला यांनी या गुन्हेगारांना आवरण्याऐवजी उलट दोष अशोकस्तंभ कोरणाऱ्यालाच दिला. हे विधान एका मुख्यमंत्र्याचे नव्हे, तर कट्टर देशविरोधकाचे आहे. अशोकस्तंभ हा भारताचा राष्ट्रीय अभिमान असून त्याचा अपमान सहन केला जाऊ शकत नाही. पण ओमर आणि त्यांची टोळी याला पाठिंबा देतात हे उघड झाले आहे. अशा व्यक्तींच्या हातात जम्मू-काश्मीरचे राज्यकारभार दिल्यास ते पुन्हा ३७० चा मुद्दा उकरून काढतील आणि दहशतवाद्यांचे हात मजबूत करतील. त्यामुळे भारत सरकारने ही घटना लक्षात घेऊन, ओमर अब्दुल्ला मुख्यमंत्री असताना काश्मीरला राज्याचा दर्जा न देणेच योग्य ठरेल. या नालायकांना केवळ केंद्रशासित प्रदेशाचा पट्टा पुरेसा आहे. राष्ट्रविरोधाला झुलवत ठेवणे हीच खरी राष्ट्रीय भूमिका ठरेल.

🔽

ree
ree
ree
ree
ree

 
 
 

Comments


  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • LinkedIn

Copyright © 2020 Abhijeet Rane

  • What's App
  • Telegram
bottom of page